Yeni Başlangıç

Merhaba 

                       Uzun zamandan sonra yeniden bir şeyler yazmaya karar verdim. Çünkü artık yeni bir yerde yeni bir yaşama yelken açtım...

İstanbul ile aramda yalnızca anılarım ve sevdiklerim kaldı. Ailemle birlikte Fethiye'ye yerleştik ve yeni bir yaşam kurma çabasına girdik. Her şey yeni ve zor..  Yeni bir iş yeri yeni bir ev yeni bir semt ve insanlar , oldukça karmaşık geçen bir süreç başladı.. İş ve ev yerleşimi daha kolay oldu alışkanlıklardan dolayı ama semte semtteki insanlara mekanlara alışmak sanırım bayağı bi zaman alacak.

Geleli 2 ay oldu ve mahalledeki bakkal Zeki Amcayı ve tostunu özledim. Bahariye Caddesini , Moda Sahnesini ve içindeki arkadaşlarıma selam vermeyi , Aygül ablayı kostüm evini, kedilerimiz dumanı miniği, rezene cafeyi, nazım hikmette bahçede çay içmeyi,dondurmacı Ali'yi, Kemalin yerini, Kırıntıyı .....

Daha sayamadığım bir çok yeri ve insanı özledim..

Ama herkes bu durumun geçeceğini söylüyor.. Esasında o kadar güzel bir yerde yaşıyorum ki anlatamam.. İstanbul'da göremediğim manzaraya uyanıyorum , güneşin doğuşunu penceremden seyredebiliyorum ( O dağların arasından öyle güzel bir çıkışı var ki anlatamam ❤️) 

                              İnsan koca şehirde doğup büyüyünce bir çok şeyden mahrum kaldığını böyle bir yere gelince anlıyor. Mesela ben dağ görünce mutlu olduğumu bilmiyordum. Deniz kenarında tatiller dışında istediğin zaman gidip 2-3 saat öyle zaman geçirince iyi geleceğini de bilmiyordum Öğreniyorum.. İstanbul'daki hayat gailesi içinde kendine zaman ayıramıyor insan. O kadar yoğun oluyorsun ki 24 saat bazen yetmiyor gibi geliyor insana. Burda da şuan 24 saatten fazla zamana sahipmişsin gibi hissediyorum. Zaman bol miktarda sanki aynı gün içinde pek çok iş halledip bi de üstüne kahve içiyorum... Şaka gibi.... 😂

                              Bir zorlu geçiş dönemi yaşıyorum... Ama allahtan yalnız değilim eşim kardeşim annem yanımda.. Arkadaşlarım ve dostlarım yalnızca FaceTime da 😂😂 Neyse ki artık teknoloji şahane... Uzak diye bir yer yok. Sonuçta aynı yıldızlara ve aya bakıyoruz 😉 (buda ne fena geyiktir😂)

Fekat yine özlüyorum... 

Kadıköy'ün havası azcık var burda ama tabii öyle değil .Belki de ben benzetmek istiyorum. 

Benzemediğini bile bile..

         Gerçekten keşfedeceğim çok yeri olan güzel bir yerde yaşıyorum.. İlk zamanlar otlak görmüş inek gibi Vayyy sahil vayyy deniz 🌊  diyerek bi kendimizi kaybettik. Sonra "ulen biz artık hep burdayız buralar bizim ulen " diyerek toparlandık 😂😂.  Ama sanırım tenimiz yaz kış bronz olacak 👍🏻🌞 

     

       

                               Biz tatile her sene çıkan bir aile hiç olmadık. 5 sene de bir belki marmara adası filan yapardık o da 3-4 gün.. Hepimiz 17 yaşından itibaren çalışıp para kazanma derdine düştüğümüz için tatil lüksünü yaşamak bize göre değildi. Şimdi öyle bir yere yaşamak için geldik ki çalışsan da tatilmiş gibi geliyor. Düşünsenize pazar günü tatil .... İşe gitmiyorsun ... İstanbul'da işe gidiyorduk (izinsiz genelde çalışmayı tercih ediyorduk izinli olduğumuz zamanlarda da evi toplayıp yatmaca durumu vardı)

Burda pazar günleri denize gitmeyince piknik yapmayınca ayıplanıyorsun.. 😂😂 İnsan evde kalmaya utanıyor " Aaaaaaa gitmediniz mi bi yere niye ? Gidin inliceye gidin kuleliye gidin gidin gidin gezin bura öyel " 😂😂 Herkes bi yere gidiyor, gitmeyen zaten yaylaya gidiyor, en gitmeyenin evinin havuzu var takılıyor. Biz de gidiyoruz ☺️🌞🌞🌞

                               Bu yazı bir başlangıç olsun ... Gittiğim gördüğüm yerleri yazarım artık.. Esasında içimi boşaltıyorum.. Yazdığım bazı şeylere ağlıyorum o da rahatlatıyor ama size yansıtmamaya çalışırım.. 😉

Görüşürüz ✌🏼 

Yeni Fethiyeli YsmGnc 💞