HER ŞEYİ SEVEREK Mİ YAPMAK LAZIM...
Selam
Her şeyi severek yapmak lazım derler büyüklerimiz.Hep bunu duyarak büyüdük.Ama yaşam gailesine girdikten sonra bu işler biraz zor olmaya başladı sanki..Büyüklerimiz çoğunlukla ev hanımı oldukları için evdeki işleri yapıp akşama kocanın gelişini bekleyerek günü tamamlıyorlardı.Yani en azından bizim evde böyleydi.Çoluk çocuk işin içine girdiğinde işleri biraz daha zorlaşıyordu.,
Peki ya biz? Bütün iş yerinde çalışıyoruz sonra eve geliyoruz yemekti ortalığı toparlamaktı sofra hah kocam geldi.dur onla ilgilen yedir içir toparla kaldır.saat 10:30 gibi otur.Günün yorgunluğu üzerine çöker ve televizyon karşısında en rahat koltukta sızıp kalırsın.Biz bunu haftanın her günü yaşıyoruz.Eğer evde bir hayvanınız varsa onunla da ayrı bir ilgi ve zaman harcamaktasınız.Çoluk çocuk varsa bu ayrı bir efor gerektiriyor.offf yazarken bile yoruldum.
Şimdi bu saydıklarımın hepsini severek yapıyoruz.Peki nereye kadar?Sonsuza kadar bu böyle olabilir mi..
Kendine ayırdığın zaman dilimi ne kadar kaliteli kalıyor?Ne kadar kendimize yetebiliyoruz.?
Çoğu kişi programını düzgün yaparsan tüm işlerini yetiştirebilirsin diyorlar.Ne kadar düzenli bir program yaparsan yap hayatın sana çıkardığı sürprizler senin programını altüst ediyor.Bir sefer aksadı mı tüm haftan gidiyor.Vallahi ben şöyle elli ayaklı hamarat hanımlardan olamıyorum.Olanları da kınamıyorum hayranlıkla takip etmekteyim ama bende olmuyor.Benim bünye bu kadar karmaşayı kaldırmıyor ve error veriyor ki daha çoluk çocuk yok.Evde bir köpekle baş edemiyorum.Seviyorum ama her dolandığında peşinden elimde mop la dolanarak yer silmek bana gına getirdi.Ama seviyorum.Kocamın dağınıklığını toplamak da koymuyor çünkü onu da seviyorum.Ev işi yapmak ta bana zül gelmiyor onu da azcık seviyorum.Ama ben en çok kendimi seviyorum.Ve ben kendimle uğraşamayıp herkesle ve her şey ile uğraşmaktan sanırım biraz sıkıldım.
Geçer bu kasılmalar da elbet..
Eminim tüm kadınlar bu yere yetişebilme konusunda biraz sorun yaşamakta..Bence her şeye ve herkese yetemeyiz.Böyle bir misyonumuz da olmamalı.İşimizi yapalım,evimiz şöyle bir elden geçirelim,yakınlarımıza azcık vakit ayıralım Yeter... Her ne kadar bu omuzumuzdaki yükleri severek yapsak da bence bir yere kadar...Bir stop düğmesi yada bir mola yeri olmalı...
Bu gün pazar..Ben evde her pazar yaşadığım ritüeli yaptığım için belki de bu kadar doldum taştım.
Evdeyim...Sil,süpür,yıka,pişir,topla,toz al,köpekle oyna,otur bi kahve iç,kalk otur kalk.....
Haftanın tek günü evde kalan klasik çalışan kadın ritüeli...Tabii evinde yardımcıları olan çalışan kadınlardan bahsetmiyorum.orta direk çalışan evinde her işini kendi yapan kadından bahsetmekteyiz.Bu o kadınları yerdiğim için değil onlara da helal olsun.Ama benim dediğim kadınlara bir adet fazla helal olsun...
Zor valla zor bu işler allah yardımcımız olsun...Ohhhhh bu gün yine içimi döktüm.
İYİ PAZARLAR HERKESE...(çamaşır katlamam lazım....)
Her şeyi severek yapmak lazım derler büyüklerimiz.Hep bunu duyarak büyüdük.Ama yaşam gailesine girdikten sonra bu işler biraz zor olmaya başladı sanki..Büyüklerimiz çoğunlukla ev hanımı oldukları için evdeki işleri yapıp akşama kocanın gelişini bekleyerek günü tamamlıyorlardı.Yani en azından bizim evde böyleydi.Çoluk çocuk işin içine girdiğinde işleri biraz daha zorlaşıyordu.,
Peki ya biz? Bütün iş yerinde çalışıyoruz sonra eve geliyoruz yemekti ortalığı toparlamaktı sofra hah kocam geldi.dur onla ilgilen yedir içir toparla kaldır.saat 10:30 gibi otur.Günün yorgunluğu üzerine çöker ve televizyon karşısında en rahat koltukta sızıp kalırsın.Biz bunu haftanın her günü yaşıyoruz.Eğer evde bir hayvanınız varsa onunla da ayrı bir ilgi ve zaman harcamaktasınız.Çoluk çocuk varsa bu ayrı bir efor gerektiriyor.offf yazarken bile yoruldum.
Şimdi bu saydıklarımın hepsini severek yapıyoruz.Peki nereye kadar?Sonsuza kadar bu böyle olabilir mi..
Kendine ayırdığın zaman dilimi ne kadar kaliteli kalıyor?Ne kadar kendimize yetebiliyoruz.?
Çoğu kişi programını düzgün yaparsan tüm işlerini yetiştirebilirsin diyorlar.Ne kadar düzenli bir program yaparsan yap hayatın sana çıkardığı sürprizler senin programını altüst ediyor.Bir sefer aksadı mı tüm haftan gidiyor.Vallahi ben şöyle elli ayaklı hamarat hanımlardan olamıyorum.Olanları da kınamıyorum hayranlıkla takip etmekteyim ama bende olmuyor.Benim bünye bu kadar karmaşayı kaldırmıyor ve error veriyor ki daha çoluk çocuk yok.Evde bir köpekle baş edemiyorum.Seviyorum ama her dolandığında peşinden elimde mop la dolanarak yer silmek bana gına getirdi.Ama seviyorum.Kocamın dağınıklığını toplamak da koymuyor çünkü onu da seviyorum.Ev işi yapmak ta bana zül gelmiyor onu da azcık seviyorum.Ama ben en çok kendimi seviyorum.Ve ben kendimle uğraşamayıp herkesle ve her şey ile uğraşmaktan sanırım biraz sıkıldım.
Geçer bu kasılmalar da elbet..
Eminim tüm kadınlar bu yere yetişebilme konusunda biraz sorun yaşamakta..Bence her şeye ve herkese yetemeyiz.Böyle bir misyonumuz da olmamalı.İşimizi yapalım,evimiz şöyle bir elden geçirelim,yakınlarımıza azcık vakit ayıralım Yeter... Her ne kadar bu omuzumuzdaki yükleri severek yapsak da bence bir yere kadar...Bir stop düğmesi yada bir mola yeri olmalı...
Bu gün pazar..Ben evde her pazar yaşadığım ritüeli yaptığım için belki de bu kadar doldum taştım.
Evdeyim...Sil,süpür,yıka,pişir,topla,toz al,köpekle oyna,otur bi kahve iç,kalk otur kalk.....
Haftanın tek günü evde kalan klasik çalışan kadın ritüeli...Tabii evinde yardımcıları olan çalışan kadınlardan bahsetmiyorum.orta direk çalışan evinde her işini kendi yapan kadından bahsetmekteyiz.Bu o kadınları yerdiğim için değil onlara da helal olsun.Ama benim dediğim kadınlara bir adet fazla helal olsun...
Zor valla zor bu işler allah yardımcımız olsun...Ohhhhh bu gün yine içimi döktüm.
İYİ PAZARLAR HERKESE...(çamaşır katlamam lazım....)
Yorumlar
Yorum Gönder